Nou dat was toch weer spannend. Ondanks dat we al wat lichte welvingen zag waren we er toch niet zeker van. Maar gisteren na de echo werd ons vermoeden toch bevestigd; Guusje is drachtig! Onze dierenarts kon in ieder geval 4 pups zien op de echo. Uitgaande van de echo van ons vorige nest (5/6 pups op de echo) en uiteindelijk 9 pups, beloofd het weer een mooi nestje te worden. De verwachting is dat de pups eind oktober geboren zullen worden en tussen kerst en Nieuw jaar het nestje met 8 weken kunnen verlaten.

Nu ruim na 7 maanden is het voor ons een goed moment om eens goed terug te kijken op ons mooie avontuur met Guusje en haar 9 pups.

Zaterdag nacht is Guusje bevallen van 9 mooie pups! Wat een ervaring, erg bijzonder. Om 1.10 begon het en om 3.31 was de laatste geboren. Mooi vlot achter mekaar dus maar ook zeer intensief voor Guusje en voor ons. En zeker omdat we bij Guusje om 3.45 wederom de signalen van een bevalling zagen. We dachten dat de 10de pup onderweg was! Maar de weeën zette niet echt door. Sterker nog Guusje viel als een blok in slaap om vervolgens na een uurtje weer wakker te worden. Is prima en vrij normaal door het zware werk wat ze had verzet maar zondagmorgen om 08.30 was er nog niks....Omdat we signalen bleven krijgen dat er toch nog iets moest komen hebben we toch maar de dierenkliniek in Nieuwegein gebeld. We konden langskomen, maar graag wel even de 9 pups meenemen, want wellicht duurde het wat langer en dat zou de teef en pups geen goed doen. Dat was een behoorlijk gedoe; de auto voorverwarmd, een doos klaar gemaakt met kruiken op de bodem, pupjes erin, deken erover en snel naar de auto op de achterbank. Guusje en Roos ernaast en gas naar Nieuwegein. Gelukkig bleek al snel via röntgen dat Guusje echt leeg was en we dus te maken hebben gehad met naweeën en andere post bevalling verschijnselen. Snel weer terug de auto in en terug naar Huizen. Ondertussen had Ellen alles weer verschoond in de werpkist en konden de pups weer lekker onder de warme lamp op een schoon dekentje. 

Nog een weekje, we zijn nu echt aan het aftellen. We verbazen ons eerlijk gezegd erover hoe fit Guusje blijft met deze dikke buik. Ze lijkt nu net een klein geitje; dik in het midden en smal aan de buitenkanten. Galloperen doet ze bijna niet meer maar een flinke draf zit er nog wel in en soms zelfs een forse graafpartij richting een muisje. Wat wel opvalt is dat ze wat humeurig wordt. Bezoek dat ze normaal hartelijk begroet wordt nu vanaf haar mand wat koud welkom geheten en bij teveel of te dichtbij begroet met een grommetje. Vrouwen (hormonen) dingetje lijkt mij. ;)

Afgelopen vrijdag hebben we de werpkist opgehaald. Ondanks dat de bevalling nog 2 weken op zich laat wachten is het belangrijk dat Guusje alvast aan de werpkist kan wennen. Dan levert dat geen stress op bij de bevalling. Het is best een groot ding maar we vinden het belangrijk dat moeder en pups voldoende ruimte hebben. Het is fijn voor haar dat ze er een beetje in rond kan lopen en verliggen. Na het plaatsen kwam Guusje gelijk even kijken en ging er gelijk lekker in liggen. Het leek voor het eerst dat ze in de gaten heeft wat er aan de hand is. Dit was echt haar kist! Sepp merkte dit ook gelijk want toen hij ook een kijkje kwam nemen werd hij met een opgetrokken lip verwelkomt door Guus. Dit hebben we nog nooit gezien maar voor Sepp was de boodschap duidelijk en taaide gelijk af. 

Afgelopen weken waren weken van voorbereidingen op de komst van de pups. We hebben kennismakingsgesprekken gevoerd met toekomstige baasjes, een werpkist en accessoires rond de werpkist geregeld, gesprekken gevoerd met andere fokkers en....... het eetschema van Guusje aangepast. Je merkt nu echt dat ze meer honger heeft en we voeren haar enthousiast bij. Het is ongelofelijk hoe snel ze nu groeit. Tot een week geleden zagen we maar een lichte welving bij haar buik maar nu, aan het einde van week 6, begint het echt wel duidelijk zichtbaar te worden. Ze begint zelfs wat te waggelen. Maar ze beweegt verder nog goed en loopt nog goed mee als ze met de baas gaat hardlopen. Met de jachttraining zijn we maar even gestopt, dat komt wel weer na de pups.  

Guusje is drachtig! Gisteren heeft ze met gezonde tegenzin de echo ondergaan en hierop waren 5/6 pups te zien van 1,5cm groot. De hartjes sloegen mooi krachtig. We zijn er super blij mee! Maar we zagen eerlijk gezegd wel wat op tegen het schrijven van dit bericht...We hebben zoveel mooie berichten ontvangen met goede verhalen en de grote wens om het avontuur aan te gaan met een Heidewachtel pup. Hoe selecteer je in hemelsnaam de juiste baasjes?  Erg moeilijk en behoorlijk frustrerend omdat je het liefst een groot aantal van de geïnteresseerden zou willen blij maken met het bericht dat ze op de wachtlijst komen en worden uitgenodigd voor een kennismaking gesprek. Dat gaat helaas niet. Het zijn maar 5/6 pups (of wellicht een paar meer die niet op de echo te zien waren) We hebben gisteravond een aantal geïnteresseerden een email gestuurd met een verzoek tot het maken van deze afspraak. Dit zijn de mensen waar we graag als eerste kennis willen maken en die, natuurlijk als het wederzijds klikt, op de wachtlijst geplaatst worden. De eerste afspraken zijn hiervoor inmiddels gemaakt. We verwachten dat we met deze groep (meer dan) voldoende baasjes hebben.

Nu bijna 2 weken geleden is Guusje gedekt. We zien nog weinig aan haar al denken we te zien dat ze wat aanhankelijker wordt en haar tepeltjes wat groter worden. Maar dat kan natuurlijk ook wishfull thinking zijn! Een week geleden is de combinatie gepubliceerd op de Heidewachtelsite met veel leuke en mooie berichten tot gevolg. We genieten van het lezen van de mooie plannen die de geïnteresseerden beschrijven met hun nieuwe Heidewachtel. Erg leuk! We vinden het belangrijk dat er geen verkeerde verwachtingen worden gecreëerd en dat betekent dat we pas een definitieve wachtlijst maken wanneer blijkt dat Guusje drachtig is. Als het goed is heeft iedereen wel een berichtje terug gehad!  Met Guusje gaan we weer door waar we voor de loopsheid waren gebleven; ze is niet meer zo aantrekkelijk voor de overige reuen (weinig geur meer) dus we trainen er weer lustig op los. Gisteren in de bossen van Putten samen met de mooie labrador Kate diverse apporten gehaald en lijnen gelopen en Guusje deed het weer erg goed. Ondanks dat ze meestal na de loopsheid een beetje sloom is.

Het moment was daar! Guusje is gedekt. En nu maar hopen dat het goed gegaan is. Over ca 26 dagen laten we een echo maken en weten we meer! Als het allemaal goed is gegaan dan verwachten we eind November pups!

Op naar Poortugaal! Erg gezellige ochtend gehad met Alexander en Karin en natuurlijk hebben de hondjes nog even nader kunnen kennismaken. Dat ging net als de eerste keer weer prima. 

21 juni 2020